การยุบตัวของธารน้ำแข็งอาจทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ที่นำไปสู่การล่มสลายของธารน้ำแข็งโดยรอบ

ธารน้ำแข็ง Thwaites ในแอนตาร์กติกาบางครั้งเรียกว่า Doomsday Glacier เนื่องจากการยุบตัวของมันอาจทำให้ธารน้ำแข็งอื่น ๆ ในแอนตาร์กติกาตะวันตกไม่มั่นคง นำไปสู่ระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น 10 ฟุต (3 เมตร)ธารน้ำแข็ง Thwaites ในแอนตาร์กติกาตะวันตกกำลังละลายอย่างซ่อนเร้นซึ่งอาจนำไปสู่การพังทลายอย่างรวดเร็ว (เครดิตรูปภาพ: NASA)ธารน้ำแข็ง Thwaites ในทวีปแอนตาร์กติกาหรือที่เรียกว่า Doomsday Glacier กำลังละลายในลักษณะที่คาดไม่ถึงซึ่งอาจนำไปสู่การยุบตัวอย่างรวดเร็ว ผลการศึกษาใหม่เผย

• เรื่องที่เกี่ยวข้อง:
  — ว้าว! ภูเขาน้ำแข็งขนาดใหญ่กว่าลอนดอนแตกนอกแอนตาร์กติกา
• — ธารน้ำแข็งในกรีนแลนด์กำลังละลายเร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้ถึง 100 เท่า
• — Denman Glacier ในแอนตาร์กติกากำลังจมลงสู่หุบเขาที่ลึกที่สุดในโลก

นักวิจัย 2 ทีมใช้หุ่นยนต์ใต้น้ำและเจาะรูลึกเข้าไปในธารน้ำแข็ง Thwaites ขนาดฟลอริดา เพื่อศึกษารูปแบบการละลายของมันในรายละเอียดที่ไม่เคยมีมาก่อนนักวิจัยจาก International Thwaites Glacier Collaboration ค้นพบว่าในขณะที่น้ำแข็งโดยรวมละลายช้ากว่าที่คาดไว้ การละลายในรอยแตกและรอยแยกและพื้นที่เสี่ยงอื่น ๆ กำลังดำเนินไปอย่างรวดเร็วกว่ามาก ธารน้ำแข็ง Thwaites มักถูกเรียกว่า “ธาร น้ำแข็ง Doomsday” เนื่องจากการยุบตัวของมันอาจทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นอย่างหายนะ

“ผลลัพธ์ของเราน่าประหลาดใจ แต่ธารน้ำแข็งยังคงมีปัญหาอยู่” ปีเตอร์ เดวิส นักสมุทรศาสตร์และสมาชิกทีมวิจัยของ British Antarctic Survey กล่าวในแถลงการณ์ (เปิดในแท็บใหม่)”หากหิ้งน้ำแข็งและธารน้ำแข็งอยู่ในสมดุลกัน น้ำแข็งที่ออกมาจากทวีปจะเท่ากับปริมาณน้ำแข็งที่หายไปจากการละลายและการหลุดของภูเขาน้ำแข็ง สิ่งที่เราพบคือแม้จะละลายเพียงเล็กน้อย แต่ก็ยังมีการถอยร่นของธารน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว จึงดูเหมือนว่าไม่ต้องทำอะไรมากในการผลักธารน้ำแข็งออกจากสมดุล”

ธารน้ำแข็งทเวตส์ตั้งอยู่ในแอนตาร์กติกาตะวันตกและครอบคลุมพื้นที่ 74,000 ตารางไมล์ (192,000 ตารางกิโลเมตร) ส่วนหนึ่งของธารน้ำแข็งยื่นออกไปในมหาสมุทรและกักเก็บมวลน้ำแข็งที่เหลือซึ่งอยู่บนพื้นหินไว้ ป้องกันไม่ให้มันลื่นไถลจากแผ่นดินสู่ทะเล

เนื่องจากธารน้ำแข็ง Thwaites ลาดลงสู่ทะเล จึงมีความอ่อนไหวเป็นพิเศษต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศและอุณหภูมิของมหาสมุทร ซึ่งอาจนำไปสู่การสูญเสียน้ำแข็งอย่างรวดเร็วและไม่สามารถแก้ไขได้ การล่มสลายของ Thwaites จะทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นประมาณ 2 ฟุต (65 เซนติเมตร) ในทางกลับกัน สิ่งนี้อาจทำให้ธารน้ำแข็งที่อยู่ใกล้เคียงไม่เสถียร และอาจทำให้ระดับน้ำทะเลในอนาคตเพิ่มขึ้นอีกเกือบ 10 ฟุต (3 เมตร)

ในการประเมินความเสี่ยงที่จะพังทลายของธารน้ำแข็งทเวตส์ ทั้งสองกลุ่มได้สังเกตอัตราการละลายของน้ำแข็งและคุณสมบัติของธารน้ำแข็งและมหาสมุทรโดยรอบโดยลดเครื่องมือลงผ่านหลุมลึก 1,925 ฟุต (587 เมตร) ที่เจาะเข้าไปในน้ำแข็ง และโดยการปล่อยจรวดรูปตอร์ปิโด หุ่นยนต์ใต้น้ำที่เรียกว่า Icefin ใต้ธารน้ำแข็ง

Icefin มีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับการตรวจสอบเขตพื้นดินของ Thwaites ซึ่งเป็นจุดที่ธารน้ำแข็งสัมผัสกับพื้นมหาสมุทร ซึ่งก่อนหน้านี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะศึกษา พื้นที่ดินของธารน้ำแข็งแห่งนี้ถอยห่างออกไป 8.7 ไมล์ (14 กิโลเมตร) นับตั้งแต่ทศวรรษที่ 1990 ทำให้ธารน้ำแข็งทเวตส์กลายเป็นธารน้ำแข็งที่เปลี่ยนแปลงเร็วที่สุดแห่งหนึ่งในแอนตาร์กติกา อย่างไรก็ตามปัจจัยที่ก่อให้เกิดการล่าถอยนี้ยังไม่เป็นที่เข้าใจ

ข้อมูลใหม่นี้ให้ภาพที่ชัดเจนขึ้นเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นภายใต้ Thwaites ซึ่งเผยให้เห็นว่าน้ำแข็งในรอยแตกทั่วธารน้ำแข็งกำลังละลายอย่างรวดเร็ว การละลายในรอยแตกและรอยแยกอาจเป็นอันตรายได้ เพราะเมื่อน้ำไหลผ่าน ความร้อนและเกลือสามารถถ่ายเทเข้าไปในน้ำแข็งได้ ซึ่งอาจส่งผลให้รอยแยกเหล่านี้กว้างขึ้น ทำให้เกิดรอยแยกขนาดใหญ่ในหิ้งน้ำแข็ง อย่างไรก็ตาม รอยแตกและรอยแยกไม่ได้เป็นเพียงพื้นที่เดียวของชั้นวางของที่ละลายอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่ชั้นของน้ำจืดที่เย็นกว่าด้านล่างของหิ้งน้ำแข็งและเหนือมหาสมุทรอุ่นนั้นกำลังชะลออัตราการละลายของส่วนที่แบนราบของหิ้งน้ำแข็ง ทีมงานต้องตกใจเมื่อพบว่าการละลายที่ด้านล่างของหิ้งน้ำแข็ง ได้สร้างลักษณะคล้ายขั้นบันได ในพื้นที่รูปทรงขั้นบันไดเหล่านี้เรียกว่าเทอร์เรซ น้ำแข็งของทเวตส์ก็ละลายอย่างรวดเร็วเช่นกัน

การละลายของน้ำแข็งในชั้นหิน รอยแตก และรอยแยกเหล่านี้อาจกลายเป็นปัจจัยหลักในการสูญเสียน้ำแข็งจากทเวตในอนาคต โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรอยแยกขนาดใหญ่เกิดขึ้นทั่วหิ้งน้ำแข็ง ซึ่งหมายความว่าคุณสมบัติเหล่านี้อาจกลายเป็นตัวกระตุ้นหลักสำหรับการพังทลายของชั้นน้ำแข็งที่ Thwaites

“วิธีใหม่ในการสังเกตธารน้ำแข็งทำให้เราเข้าใจว่าไม่ใช่แค่การละลายที่เกิดขึ้น แต่ เกิดขึ้น อย่างไรและที่ไหนที่สำคัญในส่วนที่อบอุ่นของแอนตาร์กติกา” บริทนีย์ ชมิด นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยคอร์เนลและสมาชิกทีมไอซ์ฟินกล่าว .